Home / Pierwsza Pomoc / Wypadek komunikacyjny – jak udzielić pomocy ofiarom wypadków

Wypadek komunikacyjny – jak udzielić pomocy ofiarom wypadków

Wypadek komunikacyjny

Pamiętaj o zapewnieniu sobie i poszkodowanym  bezpieczeństwa.

  1. Zatrzymaj się przed miejscem zdarzenia, zabezpiecz miejsce zdarzenia: trójkąt ostrzegawczy, światła awaryjnie, ubierz kamizelkę ostrzegawczą, włącz światła awaryjne w swoim samochodzie, zadbaj o rękawiczki ochronne, apteczkę I pomocy, gaśnicę.
  2. Możesz zaangażować świadków zdarzenia do pomocy. Możesz zablokować ruch jeżeli wymaga tego bezpieczeństwo miejsca zdarzenia. Wskazuj osoby do pomocy. Możesz nakazać wezwać pomoc wyznaczonej osobie, żądaj od wyznaczonej osoby potwierdzenia wezwania pomocy.
  3. Ustaw trójkąty ostrzegawcze lub światła w odpowiedniej odległości (wg kodeksu ruchu drogowego) od miejsca wypadku z obu stron.
  4. Wyłącz zapłon we wszystkich uszkodzonych pojazdach.
  5. Rozejrzyj się, czy istnieją fizyczne zagrożenia. Czy w najbliższym otoczeniu są pojazdy z oznakowaniem wskazującym na niebezpieczny ładunek? Czy została zerwana napowietrzna linia energetyczna? Czy w pobliżu jest rozlane paliwo itp.

 

Na miejscu wypadku oceń:

    • Miejsce wypadku
      • ilość poszkodowanych – trzeba pamiętać że ci poszkodowani, którzy najgłośniej krzyczą i są najbardziej widoczni niekoniecznie są najciężej ranni. Być może, w niewielkiej odległości miejsca wypadku znajduje się nieprzytomny poszkodowany w ciężkim stanie, którego na pierwszy rzut oka nie widać, lub znajduje się w pojeździe.
    • Świadkowie
      Mogą nam udzielić wielu cennych informacji takich jak np.:

      • historia wypadku – jak przebiegał wypadek i jak powstały obrażenia lub jaka jest historia choroby
      • ilość osób biorących udział w wypadku – możemy się dowiedzieć, że w wypadku uczestniczyła jeszcze jakaś osoba, a której nie widać na miejscu zdarzenia – takiego poszkodowanego można poszukać lub poinformować przybyłe na miejsce zdarzenia zespoły ratownicze.

Poza tym świadkowie mogą stanowić czynną pomoc przy akcji ratunkowej.

Oceń poszkodowanego pod względem:  

      • ułożenie ciała
      • wykonywanie ruchów
      • skurcze mięśni, drgawki
      • widoczne uszkodzenia
      • widoczne ciała obce
      • ubiór – jego uszkodzenia świadczą o  prawdopodobnych miejscach wystąpienia urazu, wymioty
      • niekontrolowanie czynności fizjologicznych

Gdy jesteśmy tuż przy poszkodowanym 

Trzeba maksymalnie wyostrzyć wszystkie zmysły ponieważ:

możemy zobaczyć:

  • grymas twarzy
  • nie naturalne ruchy klatki piersiowej
  • rany i krwotoki
  • zasinienia, nienaturalne zabarwienia skóry
  • obrzęki
  • ślady po zastrzykach
  • wydzieliny z ust, nosa i z uszu

możemy usłyszeć:

  • głośny lub urywany oddech
  • jęk
  • świst w klatce piersiowej
  • reakcję na słowa

możemy poczuć:

  • zapach acetonu, alkoholu
  • pocenie się poszkodowanego
  • rozpuszczalniki i kleje

 

Jesteśmy już na tyle blisko, że możemy nawiązać kontakt z poszkodowanym:

Jeśli poszkodowany jest przytomny sam może opisać wiele rzeczy dotyczących jego aktualnego stanu np.:

  • występowanie bólu i jego charakter (np. kłujący, ściskający, promieniujący )
  • lęk
  • uczucie ciepła lub zimna
  • zaburzenia ruchowe
  • pragnienie
  • nudności
  • uczucie mrowienia
  • złe samopoczucie
  • drętwienie
  • omdlenie
  • osłabienie
  • zaniki pamięci
  • zawroty głowy
  • uczucie duszności i trudności w oddychaniu

Oceń stan świadomości pacjenta w skali:

A (alert) – świadomy

V (verbal response) – reagujący na głos

P (response for pain) – reagujący na ból

U (unresponsive) – niereagujący

 

Pamietaj !!! Tamuj zawsze intensywne krwawienia i krwotoki w pierwszej kolejności

 

Kiedy ewakuować poszkodowanych z pojazdów:

  1. Gdy zagrożone jest życie pacjenta, np.: pojazd może się zapalić, stoczyć ze zbocza itp.- warunek nie jest zakleszczony,
  2. Gdy jest nieprzytomny i nie oddycha prawidłowo lub ma pojedyncze westchnienia, czyli pacjent do resuscytacji- warunek, że nie jest zakleszczony w pojeździe,
  3. Gdy jego stan się pogarsza, jest we wstrząsie ( blady, spocony, zaburzenia świadomości), doznał poważnych obrażeń ciała itp.- warunek, że nie jest zakleszczony.

 

Podsumowanie:

  1. Zatrzymaj się, oceń sytuację, wezwij pomoc, zabezpiecz miejsce zdarzenia.
  2. Podchodząc do poszkodowanego/ych ubierz kamizelkę odblaskową, zabierz gaśnicę, apteczkę I pomocy, pamiętaj o ubraniu rękawiczek i okularów ochronnych.
  3. Przy pacjencie: oceń świadomość, udrożnij drogi oddechowe, oceń oddech, poszukaj innych cech życia, oceń ogólny stan poszkodowanego, zabezpiecz tak jak potrafisz widoczne rany i krwawienia.

Pamiętaj !!! Tamuj zawsze intensywne krwawienia i krwotoki w pierwszej kolejności. Pacjentowi grozi wykrwawienie

I pamiętaj! Zabija bezczynna, bierna, postawa świadków zdarzenia. Nie bądź obojętny naucz się ratować!!!

 

 

Damian Garlicki


 

Reklama

3 komentarze

  1. A co tak nagle naszło redakcję Piły 112 na popularyzację tematyki?
    Swój film na ten temat (akurat na temat wypadków motocyklowych) opublikowałem już jakiś spory czas temu: https://www.youtube.com/watch?v=kKX77-jYe_A

    Ogólnie pomysł dobry, ale poza jakimś tam artykułowym wpisem na stronie, który nudzi po pierwszych 2 zdaniach, dobrze by było zamieścić jakiś filmik – bardziej przemiawia do wyobraźni i pamięci.

    • Tak jak pisaliśmy wcześniej wspomnieliśmy o wprowadzeniu działu Pierwszej Pomocy. Zaczęliśmy od tej tematyki. Cyklicznie będziemy udostępniać kolejne materiały. Będą one podpinane do górnego menu.

      Co do filmów jesteśmy otwarci na wszystkie propozycje.

      Pozdrawiamy
      Piła112

    • BMcM, zaskoczę Cię. Ale filmik wyłączyłem po dwóch minutach, a artykuł doczytałem do końca.
      Na nagraniu jest oczywiście możwa o tym, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo, bo może nas potrącić inny samochód – zgoda. I tak dalej. Super… A akurat tutaj wspomniane zwróćenie uwagi ewentualne zerwane napowietrzne linie energetyczne jest bardzo istotne, a można na to nie zwrócić uwagi w ferworze „walki”.
      Ale dobra, dalej jest do sprawdzaniu funkcji życiowych. Oddech i tętno. To może taki mały cytat:
      „Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji od 2005 roku nie rekomendują w schemacie BLS (ang. Basic Life Support – podstawowych zabiegów ratujących życie) sprawdzania pulsu. Badania udowodniły, że nie tylko osoby niemedyczne ale i przedstawiciele personelu medycznego (!) mogą mieć problem z rozpoznaniem NZK na podstawie tylko badania tętna”.

      Filmik nagrany w 2017… Sprawdzanie tętna może (niestety nie tylko teoretycznie) przyczynić się do zejścia pacjenta. Jak? Np ktoś fałszywie stwierdzi obecność tętna i nie sprawdzi oddechu. A pacjent z NZK leci do piachu. Dalej nudno?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *